PLC, özellikle endüstriyel kullanım için üretilmiĢ gerçek zamanlı fiziksel kontrol elemanlarıdır. Bu kontrol elemanlarının ortak özellikleri bir belleğe (RAM, ROM, PROM, EPROM veya EEPROM), iĢlemciye (CPU) ve giriĢ (IN) çıkıĢ (OUT) birimlerine (I/O) sahip olmalarıdır (Anonim, 2019b). PLC, röleli kumanda devrelerine kıyasla daha az enerji tüketir ve daha az yer kaplar. Bir hata durumunda uyarı verdiği için arıza tespitleri röleli sistemlere göre daha kolay olmaktadır. Yazılımda değiĢiklik yapılabilme kolaylığı, birden fazla analog ve dijital bilgi için giriĢ-çıkıĢ terminalinin olması, enerji kesintisinde bilgileri saklayarak enerjinin tekrar sağlanması durumunda kaldığı yerden algoritmayı sürdürebilmesi, mekanik darbelere, sıcaklık farklarına ve elektriksel gürültülere dayanıklı olması gibi sebepler PLC kullanımını avantajlı hale getirmektedir.

Kolay, hızlı, güvenilir, esnek ve basit sistem yapılandırılmasına olanak sağlaması, kullanılan personel azlığı ve düĢük bakım maliyeti bir diğer önemli avantajıdır. Bu yüzden karmaĢık sistemlerde PLC kontrol sistemleri tercih edilmiĢtir. Teknolojinin geliĢmesiyle insan eliyle gerçekleĢtirilen üretimin yerini, makineler ve denetlenebilen otomatik üretim sistemleri almıĢtır. GerçekleĢtirilecek bu tip iĢlerin denetlenmesini ve planlı bir sıra ile gerçekleĢmesini sağlayan süreç endüstriyel otomasyon olarak adlandırılmaktadır. Endüstriyel otomasyon sistemleri, beslemeli kontrol sistemleri, endüstriyel kumanda sistemleri ve veri iletiĢim sistemleri olarak üç bölümde incelenmiĢtir. Programlanabilir Lojik Kontrolör (PLC) bu üç bölümde de etkin Ģekilde kullanılmaktadır.

PLC, kendine özgü programı hafızasında saklar ve buradan merkezi işlem birimine gönderir. Giriş birimi, kumanda edilen sistemle alakalı algılama öğelerinden gelen analog işaretleri PLC‟nin anlayabileceği lojik gerilim seviyelerine dönüştürmektedir. Kontrol edilen sistemdeki algılayıcı türüne göre basınç, seviye, sıcaklık, kumanda, yakınlık gibi öğelerden gelen binary değerler (1 veya 0) giriş birimi üzerinden alınır. Giriş birimi voltaj değerleri 24 V, 48 V, 100-120 V, 200 V ve 240 V doğru veya alternatif akım olabilmektedir. PLC‟nin giriş öğeleri olarak limit anahtarları, düzey anahtarları, motor kontaktör veya röle kontakları, seçici anahtarlar, fotoelektrik gözler vb gösterilmektedir.

Analog giriĢe genellikle sıcaklık, hız, ıĢık, nem, basınç, ultrasonik vb algılayıcılar bağlanır. Bazı PLC‟lerde geri beslemeli kontrol uygulamalarda gerekli olan analog-dijital dönüĢtürücü (ADC) ve dijital-analog dönüĢtürücü (DAC) giriĢ-çıkıĢ birimi vardır.